föstudagur, desember 30, 2005

Ég verða að afgreiða flugelda á morgun (gamlársdag) frá kl 10:00 til 16:00 í húsi BogL. Allir að koma og versla hjá FBSR flugelda.

Kveðja
Maggi

föstudagur, desember 23, 2005

Gestur nr:50000

Gott fólk!

Eins og sjá má á teljara, neðst þeim megin á síðunni sem mér leiðist að nefna, hér til vinstri þá erum við að nálgast gest nr:50000. Eins og (jóla)glögga gesti okkur rekur eflaust minni til þá er slegið á leiki við svona tímamót. Rétt eins og skemmst er að minnast þá var ekki veiit nein sérstök verðlaun fyrir fléttingu nr:45000 heldur átti að bíða fram að þeim 50000 þá áttu að verða glæsilegri verðlaun en nokkru sinni fyrr. Þó það verður erfitt að toppa öll þau fyrri verðlaun. Hvað um það!

Nú er um að gera að koma ótt og títt hér inn og freista gæfunar. Góða skemmtun

Kv
Talninganemdin

E.s. Skráning hefst svo þann 01.01.06 stundvíslega kl:00:07. Fyrstir sem skrá sig eiga þann möguleika að lenda í lukkupolli.

fimmtudagur, desember 22, 2005

Í tilefni dagins vill jeppadeildin ásamt undirbúningisnemd eftirlitsdeidar að ógleymdum sjálfskipuðum miðhóp skemmtinemdar óska hinum, nýbakaða föður, Magga Brabra til hamingju með ammælið. Megi hann njóta síns síðasta árs á þrítugsaldrinum!

Með ammælis kveðja
Jeppadeildin ásamt undirbúningseftirlitsdeildar að ógleymdum sjálfskipuðum miðhóp skemmtinemdar.

föstudagur, desember 16, 2005

Þessi síða hefur verið frekar líflaus síðustu daga, úr því skal bætt hér.

Í fyrsta lagi vill fjárreiðustjórn VÍN enn og aftur þakka Magga og Elínu kærlega fyrir að færa okkur nýjan VÍN verja og óskar þeim um leið til hamingju.
Í annan stað vill framkvæmdanefnd VÍN bjóða alla velunnara VÍN velkomna í aðventufagnað sem fram fer í N41 – 204 annað kvöld (lau. 17. des.). Reiknað er með að ísmaðurinn Ötzi líti við auk þess sem búast má við því að tveir fulltrúar VÍN í háskólum hérlendis rísi frá dauðum. Davíð Oddson verður því miður vant viðlátinn.

Segi þetta gott í bili, þakka þeim er hlýddu, góðar stundir.

mánudagur, desember 12, 2005

Sæl Öll !!

Mér og Elínu langar til nota þessa síðu til að þakka KÆRLEGA fyrir okkur. Þessi gjöf var sérlega glæsileg.

Þið bjallið síðan bara í okkur til að koma í heimsókn, það er oftast heitt á könnunni.

Kv
Elín, Magnús og óskírður

miðvikudagur, nóvember 30, 2005

Halli Kristins er að fara í jeppaferð á föstudaginn í Hvanngil ásamt þremur bílum í viðbót. Hann býður öllum sem hafa áhuga á því að fara með.

Búið er að greiða fyrir gistingu, þannig að viðkomandi þurfa ekki að leggja út fyrir því.

Er ekki tilvalið að smella sér í Aðventurferð frá föstudegi til laugardags.

Það eru komnir 3 bílar í þessa ferð ... því fleirri því betra.



Kv.
Ferðanemd VÍN

laugardagur, nóvember 26, 2005

Upphitunarferð

Jæja, þá kom að því að skíðadeildin hæfi starfsemi sína formlega þennan veturinn. Það var blásið til sóknar með ferð til Agureyrich um s.l. ekki var þó um að ræða hina einu sönnu skíða-og menningarferð V.Í.N.til Agureyrich. Sú umræða kom upp fyrir einhverju síðan að blása til norðurferðar þessa helgi en þá var skíðamennska ekki á teikniborðinu, ekki nokkur sála þorði að vera svo bjartsýn á þeim tíma, heldur var eingöngu hugsað sem afsökun fyrir því að skella sér á Sálarball á Sjallanum. Svo bara upp úr þurru byrjaði að snjóa og það snjóaði svo mikið að það tafði uppsetningu á snjógerðarvélum í Hlíðarfjalli. Greinilegt að þar var á ferðinni enginn annar en Murphy kallinn. Fólk var jafnvel farið að sjá smugu í skíðun þessa helgi. Þegar nær dró dulist það engum að prikin yrðu með. Hér kemur svo sagan af því

Flöskudagurinn 18.nóv rann upp og mikil spenningur var í sagnaritaranum því hann sá fram á að geta stígið á skíði og rennt sér, og það fyrir áramót. Eins og það eitt og sér væri ekki nóg, heldur líka í nýjum klossum. Eitthvað höfðu bílamál farið ofangarð og neðan. Lilli var eini farkosturinn og ekki kæmum við til með geta verið fjórar sálir þar hvað þá fimm. Undirritaður fór á stúfana og komst að því að Hjálmar í notuðum bílum var með bíll sem þurfti að komast norður og það sem meira var, líka bíll á hjá Brimborg Agureyrich sem hann vildi fá suður. Bílamál norður og suður þá leyst en eitt fylgdi þó. Þetta þýddi að maður var svo gott sem bíllaus í sveitaþorpinu á tíma leit út fyrir að það þyrfti jafnvel að fara heilar tvær ferðir á Lilla upp í fjall og svo niður úr því aftur. Þetta virtist vera óleysanlegt vandamál fyrir Skáldinu og gat hann tuðað yfir þessu eins og versta tjélling. Það kom svo í ljós að seinna á fimmtudagskveldinu að Tiltektar-Toggi og læknaneminn síkáti ætluðu líka norður. Eftir að hafa spjallað við kappann var málið leyst. Eins og sönnum V.Í.N.-liða þótti honum nú ekki mikið mál að leyfa okkur, Boga og Loga, jafnvel að fljóta með upp í fjall og heim aftur, jafnvel líka í svo í sund. Það virðist vera sem við strákarnir höfum svolítið gaman að því að keyra. Það leit út fyrir að allt væri því til reiðu að geta lagt af stað og Tiltektar-Toggi var svo jafnvel líka til að taka með skíðin okkar. Fátt var því til fyrirstöðu til norðurfarar.Það kom svo í ljós seinni part flöskudags að Svenni hafði ákveðið að koma með.
Þegar undirritaður mætti til að sækja kaggann sem ferja átti norður var enginn tilstaðar til að afhenda lykla. Það hafði átt sér stað rangur misskilningur sem varð til þess að lítil Stebbalingur misskildi hlutina vitlaust. Eftir nokkur símtöl leystist þá málið og maður fékk Terrano II í hendurnar til að koma norður. Það var rennt beint af Bíldhöfðanum í Bryggjuhverfið til að pikka upp VJ. Eftir að komið var til VJ og verið var að bera dótið hans út hringdi tiltektar-Toggi og ætlaði hann að renna við til að taka skíðin. Við skunduð út og höfumst handa við að hliðra dekkjunum til, sem voru í Terranoinum, til þess að koma dótinu okkar þar fyrir. Þá allt í einu upp úr þurru renndi Togaogýta Ladý-Krúser (reynda ekki þessi bíll) upp að okkur á 38´´ skóbúnaði og geymdi hann Tiltektar-Togga og Frú Togga. Hafði þá kauði nýverið fjárfest í þessum fáki, sem er allur hinn fínasti. Vill jeppadeildin nota þetta tækifæri og bjóða Soffíu Frænku og Fröken Dýrleifu velkomna í jeppadeildina. Alltaf gaman að endurheimta svona fallna félaga. Áður en hægt var að koma sér í norður átt var komið við í Grafarvoginum og allt dót sagnaritarans var komið fyrir í Ladý sem áður hafði gleypt dótið hjá VJ. Því næst var Svenson sóttur og haldið á Subway í Mósó.
Þar endurhittum við Naustabryggjuhjúin og eftir næringu var loks hægt að koma sér úr bænum. Fyrr um daginn höfðu Skáldið, Adólf og Viffi lagt í´ann norður á Lilla. Við hinn vorum í samfloti norður og bara ekin þjóðvegur1. Lítið markvert gerðist á leiðinni nema hvað að komist var að þeirri niðurstöðu að Terrano II með 2,4 veður ekkert í aflinu. Hvað um það. Stuttur stanz í Staðarskála sem aðallega var notað sem pizzustopp þó ekkert væri Staðarskálasyndrome í gangi. Síðan var örstutt stopp við Varmahlíð sem ýmist var notað til að teygja úr sér eða pizza svo var haldið inn Norðurárdalinn og upp á Öxnadalsheiði og því miður fékk Dr.Gunni ekki að njota sín þar. Það var svo komið til litlu eyrinnar við Eyjafjörðinn 01:15 aðfararnótt laugardagsins eftir tíðindalausan akstur þar sem autt var alla leiðina en á nokkrum stöðum mismikil rigning, sem okkur leist ekkert á eftir því sem nær dró höfuðstað norðurlands þ.e. Kópaskeri.
Við höfðum samband við undanfarana og fengum að vita hvar lykilinn var geymdur. Þegar við komum svo í Furulundinn var Tiltektar-Toggi mættur á svæðið sem var magnað í ljósi þess að hann var fyrir aftan okkur og aldrei sáum við hann fara framúr okkur. Skiptir ekki máli en gaman að því. Tókum dótið okkar úr Ladý en skildum skíðin eftir og kvöddum þau heiðurshjú. Höfumst svo handa við að undirbúa komu okkar í miðbæ Agureyrich sem aðallega fólgst í því að drekka bjór og skipta um föt. Við hittum svo liðið á Cafe Amor þar sem allir voru uber hressir, Viffi var ofurhress en þó enginn hafi slegið Skáldið út í hressleika. Nema þá eina helst hresst kvennfólk. Þarna voru nokkrir kaldir teigaðir ásamt skotum. Ekki náðu þeir sem komu með seinni skipunum að verða sérstaklega drukknir, það átti líka eftir að koma að góðu daginn eftir, skriðu menn heim um 04:00 og sumir rúmlega það.

Svo er komið að laugardeginum. Síminn glumdi 09:35 og þurfti hann aðeins að snúsa áður en á lappir var komið. Viffi hafði komið sér í efri kojuna um morguninn og var hann líka vaknaður. Eftir að hafa komið sér í gírinn var barasta að taka heilsubótargöngu í Stjánabakarí en fyrst vöktum við VJ og Skáldið sem láu saman í hjónarúminu. Verzlaður var staðbundinn og hollur morgunmatur ásamt meðlæti og skundað svo aftur í Furulundinn. Slegið var upp morgunverðarhlaðborði með því sem verzlað hafði verið hjá Stjána og trompinu sem Viffi var með. Hvað var Viffi svo með? Kunna nú margir að smyrja. Því er auðsvarað. Hann var með Trix og var því hellt í skál og étið. Eins og áður sagði staðbundinn og hollur morgunmatur.
Tiltektar-Toggi og Frú komu svo, á sínum fjallabíl, og hægt var að koma sér upp í fjall. Það var aðeins slædað af planinu og tísti þá í sumum. Eins gott að hin langi armur laganna var þar hvergi nærri. Flughált var svo á bílaplaninu við skíðahótelið en öllum tókst þó að endingu að leggja. Eftir að hafa græjað sig til var spretturinn tekinn í miðasöluna og þar reiddar fram litlar 1800ísl.kr fyrir dagsmiða. Þá meina ég litlar 1800.ísl.kr. Greinilegt að það á að hverjir eiga að greiða fyrir snjógerðarvélarnar. Passinn kominn og nú var ekkert til fyrirstöðu að renna sér og það fyrir áramót. Magnað. Það var ekki laust við það að nokkur spenningur og fiðringur væri í manni að komast aftur á skíði. Já, gaman var það að koma sér í fjarkann og svo beint í Stromplyftuna og alla leið upp.
Færi var ágætt en hlýtt var svo snjórinn var mjúkur og ekki gaman að renna sér utan brautar svo mest var haldið sig á tróðnum brautum. Mikið gaman og mikið grín. Við vorum svo upp í fjalli frá svona 10:30 og til klukkan að verða 13:00 er hungrið var farið að segja til sín. Sú hugmynd hafði komið upp að fara niður í íbúð og næra sig þar. Við orðuðum þetta við liðið er við hittum það í veitingasölunni var það samþykkt þar sem við þurftum hvor sem er að fara niður í bæ. Stebbalingurinn þurfti nefnilega að skila bílnum og sækja þann sem koma átti til Reykjavíkur. Þegar við komum aftur í Lundinn góða var liðið ennþá sofandi en fékk ekki að vera það mikið lengur.
Við skunduðum í búðina og á meðan eldun á súpudagsins stóð yfir skrapp Stebbalingurinn til að skipta á bílum. Fékk litli strákurinn Ford Focus Station til að koma til höfðuðborgarinnar. Er allir voru orðnir mettir var að kominn tími á meira rennsli en áður að því kom þurfti að koma við í einokunarverzlun ríkisins til að bæta á birgðirnar. Er við komum þar voru Skáldið og Adólf að koma þar út og fékk sagnaritarinn þar einn vondan í nesti upp í fjall. Inni í ríkinu sáum við kunnuglegt andlit frá Þjóðhátíð. Ekki var mikið tekið í mjólkurbúðinni en undirritaður ákvað koma sér í jólaskap með að fá sér jólabjór. Fyrst að jólin eru kominn í IKEA þá má alveg fá sér jólaölið. Áður en hægt var koma sér aftur upp í fjall þurftum við að skila Fröken Dýrleifu af okkur þar sem hún ætlaði að fara heilsa upp á fjölskylduna. Það voru svo aðeins sagnaritarinn, VJ, Tiltektar-Toggi og Viffi sem fóru aftur að renna eftir mat. Við vorum svo aftur mættir á milli 14:30 og 15:00 uppeftir og fljótlega komu svo Adólf, Skáldið og Svenson. Nú átti að senda Svenson í opin dauðan á bretti. Því miður misstum við að þessu en að sögn stóð drengur sig ágætlega og flaug ekkert á hausinn með glæsibrag enda hallaði brekkan nánast í öfuga átt. Svo um 16:00 var farið að hvessa og tilkynning þess efnis kom að hugsanlega yrði lokað ef ekki færi að lægja. Við vorum svo í Stomplyftunni og komnir svona c.a. 1/3 þegar hún stoppaði skyndilega og VJ gólar ,,Það er búið að loka´´ og brettadudinn sem var fyrir framan hann hrópaði hissa ,,Ert ekki að grínast?´´. Gæinn var vart búinn að sleppa orðinu þegar tilkynning kom um að búið væri að loka Stromplyftunni. Það var því ekkert annað að gera nema renna sér niður að skála. Þar var ákveðið að segja þetta gott þann daginn enda klukkan að verða 16:30 og stutt í lokun. Það var því rennt sér niður og opnaður bjór sem var að vísu vondur bjór en samt svo ljúfur. Ekki var svo mikið líf í Lundinum er við komum þanngað.
Það var svo skellt sér í sund að gömlum og góðum sið. Við vorum að vísu ekki nema fjögur sem heldum í hefðina góðu eða Litli Stebbalingurinn, VJ og hjúin á Ladý. Rétt áður en við komum í sund pantaði VJ borð kl:20:00 fyrir 8, eða 7 fullorðna og einn krakka, á Greifanum. Greifinn var á gulu spjaldi eftir för vor þangað i fyrra og hætta á viðskiptabanni líkt og með Bautann. Sundið var ljúft og þar hittum við Dóra, f.v. Broncomann og MS-ing. Við vorum aðeins of seinir í rennibrautina því er við komum úr gufunni var búið að loka rennibrautinni, sem okkur þótti miður og næst verður drifið sig beint í rennibrautina. Ekki laust við að maður hafi verið hálf dasaður er komið var upp úr. Það var bara svo bjór, afsleppi og fréttir er í Lundinn var komið. Er svo tíminn var að líða að kveldmat hafði maður sig í fataskipti. Við komum svo á Greifann svo til á réttum tíma og var okkur vísað til borðs. Á næsta borði var svo hljómsveit ein sem seinna átti eftir að koma nánar við sögu. Allir pöntuðu sér sinn rétt. Við fengum svo matinn okkar innan eðlilegra tímamarka svo að Greifinn sleppur við viðskiptabann að sinni en hann er ennþá á guæu spjaldi. Eftir matinn var svo haldið upp í Lundinn og þar voru nokkrir bjórar aflífaðir ásamt einhverjum opalskotum. Það bættist svo í hópinn því félagi Skáldsins koma og líka vinkona Adólfs. Það var svo haldið í Sjálfstæðiðsalinn eftir miðnætti, gengið beint inn og rekaleitt á barinn. Sálin hóf svo að leika fyrir danzi og að vonum stóðu þeir sig með stakri prýði. Þarna á ballinu rákumst við á eina partýþyrsta vinkonu hennar Eddu. Ekki virtist sem próflestur væri henni efst í huga. Eða eitthvað. Það er svo eins og minni sagnaritarans segi þá sá þessi sama mynd af Willy og var mjög hrifin. Smekk manneskja á Jeepa þarna á ferðinni. Greinilega ekki alslæm. Hvað um það. Eftir að síðustu tónarnir höfðu verið slegnir var skundað út og hangið aðeins fyrir utan þar sem við fréttum að Skáldið væri að brjótast inn um glugga á íbúðinni. Enda Breiðhyltingur þar á ferðinni.

Fólk skreið missnemma eða seint á lappir á sunnudeginum. Sumir voru ekki einu sinni búnir að skila sér heim og komu svo á einum sokknum. Tiltektar-Toggi og Frú komu svo til að taka skíðin og brettin ætlu svo að halda suður en fyrst ætluðu þau að fá sér ógeðslegan Brynjuís. Þeim var svo víst líka boðið í kveldmat á Bifröst. Það var svo ekki fyrr en rúmlega 16:00 að allir voru komnir á fætur. Við tók tiltekt og niðurpökkun og rúmlega klst síðar voru allir tilbúnir til brottfarar en fyrst var nauðsynlegt að stanza til snæðings. Rétt fyrir 18:00 var Agureyrich kvödd og yfirgefin og nú var sjálfur Viffi með okkur í bíl. Aksturinn gekk vel og rétt áður en að Blönduósi var komið hringdi Fröken Dýrleifu og voru þau að koma niður af Holtavörðuheiðinni og niður í Norðurárdalinn og sagði hún að hálka væri á heiðinni en að öðruleyti góð færð. Stuttu seinna fór svo að snjóa á okkur. Stutt stanz var gert í Víðigerði aðeins til að standa upp og smá nammipása. Þar hinkruðum við í góðan hálftíma eftir Skáldinu á Lilla, aðalmálið á þessari bið var víst benzínstopp á Blönduósi. Reyndar eiga þau að skammast sín að stoppa á Blönduósi og eyða þar penning. Blönduós er komið í viðskiptabann og þar verður ekki og á ekki að stanza nema brýna nauðsyn beri til. Það helt svo áfram að snjóa og mikið krapp var á veginum. Stuð og gleði. Rétt eins og Frú Toggi hafði talað um var hálka á Holtavörðuheiðinni. Að öllu öðru var þetta steindauður þjóðvegaakstur. Við komum svo aftur inn borgarmörkin rétt fyrir 23:00. Við gerðumst svo séðir að sækja skíðin og brettið áður en öllum var skilað heim til sín. Gott að vera búinn að því. Hvað um það. Þar með lauk fyrstu skíðaferð vetrarins og það fyrir áramót. Nokkuð góður árangur það.

Að lokum þakkar skíðadeildin fyrir sig og samferðafólki sínu fyrir frábæra helgi og góðan skíðadag

E.s Næsta upphitunar skíða-og menningarferð til Agureyrich 16-18.des? Einhver? Furulundurinn jafnvel þá aftur?

laugardagur, nóvember 19, 2005

Nokkur orð að lokum og dulítið bros, sjá það kviknaði ljós.

sunnudagur, nóvember 13, 2005

Agureyrish

Eins og þegar hefur komið fram hér á síðunni voru uppi hugmyndir um Agureyrishferð helgina 18-20.nóv n.k. Er þetta víst barasta um næstu helgi. Adólf hefur gengið í málið og er búin að bóka íbúð þessa umræddu helgi. Staðsetning á íbúð þessari er okkur V.Í.N.-liðum að góðu kunn en þetta er auðvitað Furulundurinn góði.
Ferð þessi er eingöngu hugsuð sem upphitarferð fyrir skíða-og menningarferðina til Agureyrish 2006 ásamt því að rifja upp skíðakunnáttunna. Nú er bara málið að duska rykið af skíðunum og skella sér með norður yfir heiðar. Fjöri skal ég ykkir lofa. Það þarf vart að taka það fram að ýmisleg ævintýri hafa nú gerst í þessum upphitnarferðum og frægir áhrifamenn verið að skemmta sér með okkur. Svo að svona ferðum vill engin missa af sem telur sig vera glaumgosa og gleðipinna.
Sérstaklega er kvennfólk innan mengis og innan kjörþyngdar boðið velkomið með.

Að lokum er allir hvattir til að fara á skeljarnar og biðja snjóbænina ásamt því að stíga snjódanzinn.

Kv
Skíðadeildin
Laugafell

Það hefur vart farið framhjá neinum af glöggum lesendum að jeppadeildin brá sér í ferð nú fyrstu helgina í nóvember. Ætlunin var að klára hringinn
um Hofsjökull
sem tókst ekki í fyrra eins og glöggt fólkið rekur eflaust minni til. Einstaka sinnum á s.l. ári hefur verið minnst á Eyjafjarðardalinn og skóflu í eini og sömusetningunni.
Þrátt fyrir að Willy hafi hryggbrotnað ná var bara sníkt far hjá Haffa og komið sér úr bænum. Skáldið var haft í bænum til að sinna fréttaúthlutun en eftir þessa helgi hefur hann misst þá stöðu.

Um 19:00 á flöskudagskveldinu renndi Haffólfur í hlað í Logafoldina á sínum Lata-Krúser. Þar var kappinn ásamt Tiltektar-Togga sem átti að vera kóari hans. Það tók fljót af að hlaða Lata og því næst var Grafarvogurinn yfirgefin og haldið að Esso á Ártúnshöfða. Þar á átti að hitta afganginn af ferðafélögunum. Eftir að Flubbarnir voru mættir og menn gerðu sig klára að halda yfir heiðar mundi sagnaritarinn eftir því að hann ætlaði að verzla sér inn virt herratímarit fyrir húslesturinn. Var slíkt verzlað ásamt olíuvörum. Eftir að allir voru komnir, búnir að tanka og allt annað sem tilheyrir áður en haldið er í slíka för. Áður en komist var upp fyrir Rauðavatn þurfti Haffi að renna við á verkstæði einu og verða sér úti um væna flís af feitri garðslöngu til að hægt yrði nú að gefa Lata að drekka upp á regin fjöllum. Nú loks var komið sér út fyrir bæjarmörkin.
Eftir að hafa ekið yfir holt og hæðir í c.a. 40.min var komið í Hnakkaville. Þrátt fyrir dapurleg örlög er þar góður veitingastaður og þar var stanzað til að snæða. Halli Kristins var, af flestum, minntur á að skilja ekki debitkortið sitt eftir á bakkanum og síðan henda því. Öllum fannst þetta jafn fyndið ef undan er skilinn einn. Þarna var allur hópurinn saman kominn og í honum voru:

Haffólfur, Stebbi Twist og Tiltektar Toggi á Lata-Krúser.

Maggi Brabra, Stefán og ?????? á Pjattrol

Óli, Halldór og Steini á Toy LC 70 AKA Tvisturinn

Halli Kristins, með ykkur á Bylgjunni, Ragna og Ólöf á Tropper.

Einhvern tíma seinna urðu allir mettir og þá var komið sér af stað. Ekki gerðist mikið á leiðinni upp í Hrauneyjar. Verzt þótti nú sagnaritaranum að nýlenduvöruverzlunin í Árnesi skyldi vera lokuð svo ekki var hægt að heilsa upp á heimasætuna þar á bæ. Hana Huldu. Lati reynist ekki svo latur því við þremenningarnir þrír komum fyrstir í Hrauneyjar. Þar voru fyrir m.a. skyldmenni eins og tvo stk af Lötum-Robertum. Voru þeir á leiðinni í Laugar að sækja einhverja Land-Rover sem þar voru óbreyttir og fastir. Ekki leist þeim á við ætluðum að eiga nætur stað í dal þeim er kenndur er við nýtt. Ekki leið á löngu uns hinir af ferðafélegunum komu á svæið. Allir tönkuðu og greiddu sína skuld.
Skundað var svo af stað og með stefnuna á Nyja-Dal. Ekið var í átt að Sprengisandi og svo í stað að beygja inn á Sprengisandsleið var haldið áfram Kvíslaveituveg. Fljótlega eftir að beygt var út af Kvíslaveituvegi var komið að gati í veginum eða eiginlega vantaði bara veginn. Var það nefnd bara hélvítis gjáinn. Enda komust ekki allir yfir og þurftu að taka sveig framhjá. Gaman að því. Ekki leið á löngu uns gamanið byrjaði. Við fórum af upphleyptum vegi og við tók snjór. Ekki var nú mikill snjór en leiðinlegur var hann. Þurr foksnjór með þunnri skán og sykri þar undir sem nákvæmlega ekkert þjappaðist. Kom í ljós að bezt reynist að halda hæð því allar lægðir voru fullar af snjó, sem er mjög gott. Menn festu sig hér og þar og allur gangur á því hvort menn þurftu að þiggja spottann eða bara hjakka sig lausan. Svona gekk þetta í fyrstu. Eftir að inn á Sprengisand var komið fór að ganga aðeins betur. Það endaði eiginlega með því að við um borð í Lata stungum Flubbana a og vorum fyrstir að koma að skálanum. Hann reyndist vera læstur svo ekki komust við inn í hann. Það var þá ekkert annað að gera nema bara bíða um borð í bílnum. Gerðum heiðarlega tilraun til að berja South Park augum, svona til að stytta okkur aldur á meðan við biðum eftir hinum sem lyklavöldin höfðu. Einhverju seinna kom svo restin af liðinu en þá var tíminn að detta í 03:00 aðfararnótt laugardags. Allt á tíma, sjáðu. Alltaf er skálinn í Nýja-Dal jafn hlýlegur og vistlegur. Úti var ca 7.stiga frost og ekki var mikið hlýrra inni. Það var komið sér fyrir á neðri hæðinni, fengið sér að snæða. En áður en mönnum var hleypt í draumaheima sá Litli-Stebbalingurinn um húslestur úr sínu virta herratímariti. Þar var sagan um hina brjóstgóðu Andreu lesinn og ævintýri hennar í félagsfræði. Maður ætti kannski að gerast félagsfræðikennari? Eftir húslestur fóru allir í koju með brosið út að eyrum og sofnuðu menn sælir og glaðir það kveldið.


Laugardagurinn rann upp og var ræs um 09:00. Ekki var nú mjög freistandi að fara úr heitum pokanum en fyrir rest lét maður vaða. Eftir morgunbæn, morgunmessu og mullersæfingar var gengið frá dótinu og því kominn inn í heitan bílinn en olíufíringin hafði séð til þess að Lati var heitur og ekki þurfti að skafa. Hvað um það. Loks var svo lagt í´ann með stefnuna á Laugafell þar sem hugmyndir voru uppi um að taka eins og eina umferð í stuttsprellahlaupi. Veðrið var alveg með ágætum en færið hafði lítið skánað, eiginlega bara ekki neitt en allt gekk þetta þó.
Halli Kristins, sem er með ykkur á Bylgjunni, tók aðeins í Pattann frá Nýja-Dal og fékk hann sagnaritarann til að aka Troppernum á meðan. Allt gekk þetta fyrir sig og ekki var farið hratt yfir líkt og á flöskudagskveldinu. Eftir einhverntíma og eins og eina festu færði Halli sig aftur yfir í eigin bíl og Stebbalingurinn þá yfir í Lata. Eins og áður sagði þá gekk þetta frekar hægt en gekk þó og þurftu allir að þiggja spottann endrum og eins. Bara gaman að því.
Svo komum við að Bergvatnskvíslinni og var hún lokuð. Fyrstu þrír fóru yfir og ekkert mál. Svo komum við á Lata síðastir og þá brotnaði undan að aftan. Álkarlinn var dreginn fram og aðeins brotið til ásamt því að læsa öllum hurðunum með samlæsingunum þá losnaði sá Lati úr prísundunni. Munar greinilega öllu að læsa svona öllum hurðunum með samlæsingunum. Áfram var svo haldið og reynt að halda hæð því snjórinn var skárri þar og alltaf tókst okkur að finna leið. Flestir lækir voru lokaðir en á einum stað forum við yfir einhverja sprænuna á nokkið skemmtilegri snjóbrú. Þarna kom líka í ljós að FBSR4 þótti grúturinn betri en þeir reiknuðu með og voru því farnir að verða tæpir á olíu. Á ferð okkar í Laugafell sáu Harry og Heimir um að stytta okkur aldur. Mikil silld þar á ferðinni og minnti mann á jeppaferðir fyrri ára. En hvað um það. Rétt áður en við komum í Laugafell festum við Lata nokk vel og ekki dugði bara spottinn en eftir smá mokstur og nokkra kippi losnaði sá Lati og í Laugafell komust við.
Þegar við renndum í hlað í Laugafell var klukkann að detta í 16:00 og hádegissíðdegiskaffið löngu orðið tímabært. Eftir að fararstjórinn hafði komist að því að skálinn væri opin var sú ákvörðun tekin að þarna skyldi gista um nóttina og fara svo sömuleið til bara á sunnudeginum. Í ljósi þess hvað tímanum leið og minnugir ævintýra okkar í Hnjúkakvíslinni árið áður var þetta kannski ekki svo vitlaus ákvörðun. Eftir að hafa snætt túnfisksamloku var kominn tími á eina umferð í heimsbikarmóti V.Í.N. í Lellasprellahlaupi, þá fyrstu á þessu keppnistímabili. Stuttsprellahlaup var það og ljúfur var potturinn. Eftir pottinn var farið út í bill til heyra fyrstu tölur úr prófkjöri Flokksins. Þegar við komum svo til baka með grillið undur hendinni var Soffía frænka út á palli að sópa. Fljóttlega fóru menn að gera klárt fyrir grillmennsku þó engin væri Suðu-Sigfús á staðnum. Maturinn var ljúfur að vanda og fátt er betra eftir góðan mat að skella sér í laug.
Var slíkt gjört og nú var tekið langlellahlaup frá skála og niður að laug. Undirritaður hlaup reyndar tvær umferðir til að sækja öl. Laugin var mögnuð undir stjörnusalnum, þó ekki inn í Herjólfsdalnum, þar sem norðurljósin dönzuðu fyrir okkur með öllum sínum litum. Líka sáum við þó nokkur stjörnuhröp nema Halli, hann missti af þeim öllum. Eftir einhverja tveggja tíma veru í lauginni var komið sér upp úr og nánast beint ofan í poka. Síðustu menn skriðu upp á loft og ofan í poka rúmlega á miðnætti.

Fyrstu menn risu á lappir rúmlega 08:00 að morgni hvíldardagsins og fljótlega fylgdu allir aðrir í kjölfarið. Að vanda var morgnmessa, morgumatur og mullersæfingar í morgunsárið. Það voru svo nýliðarnir sem sáu um tiltekt, nokkuð gott það . Eftir að hafa komið öllu dótinu fyrir í Lata. Öll hjól reyndust vera laus og bara hægt að fara að keyra en fyrst var aðeins myndað. Svo var farið af stað og bara sömu leið og komið var.
Ekki byrjaði heimferðin vel, þegar bílar voru að fara yfir yfir Laugafellskvíslina var Pattinn stopp á undan okkur. Haffólfur steig á bremsuna og ekkert gerðist, klaki í dælunum svo bremsur voru lítið virkar, svo við runnum rólega aftan á FBSR4. Ekki urðu nú skemmdir miklar álkassinn aftan rispaðist og dæld kom í hlerann og kastarnir og grillið hjá Haffólfi skemmist/eyðilagðist. Báðir bílar þó vel keyrsluhæfir, allir um borð heilir og engin með hálsríg. Ætlunin var svo að kíkja aðeins á Hnjúkakvíslina en við hættum við það og heldum bara för vor áfram í áttina að Nýja-Dal.
Ferðin til bara gekk alveg ágætlega þó með nokkrum festum hér og þar. En færið hafði skánað með hækkandi hitastigi. Snjóbrúin helt aftur . Svo var komið að Bergvatnskvíslinni sem var opin að þessu sinni og fór Haffólfur fyrstur yfir. Ekki gekk að fara á fyrsta staðnum svo brotið var með álkarlinum og upp fór sá Lati en ekki fyrr en hurðirnar höfðu verið læstar með samlæsingunum. Svo var aftur reynt á örðum stað og það gekk. Haffólfur komst yfir en þegar á hinn bakkann var komið og sá Lati upp brotnaði undan afturdekkjunum og álkarlinn á bakkanum hinum megin svo best var í stöðunni var að senda Tvistinn yfir og gekk það. Halli fór á eftir Tvistinum og svo rak Pattinn lestina. Eftir þessi ævintýri var förinni farið áfram og fljótlega dró Floridagæinn upp Floridabita upp til að verðlauna menn fyrir vel uninn störf.
Rétt áður en við komum að Nýja-Dal var Lata orðið eitthvað heitt í hamsi og var stanzað til að kæla hann niður. Það var svo snædd í skálanum í Nýja-Dal og alltaf er skálinn jafn notalegur og vistlegur. Eftir mat fékk Pjattrolinn líka að drekka og var það síðasti brúsinn svo eins gott að við skyldum ná í Hrauneyjar. Það var svo barasta haldið af stað aftur. Svo á einum stað tókum við nokkuð góða dýfu og í kjölfarið varð Lati skrýtinn í stýrinu og okkur grunaði að hann stæði á flötu sem og reyndist vera. Ekki var rifið dekk heldur var beygluð felga. Náð var í stóra hamarinn og lamið á felginu. Tókst okkur að rétta felguna nóg svo hún heldi nóg lofti svo við gátum haldið áfram för vor.
Eitthvað var urðu svo Flubbar áttaviltir og óku þeir framhjá afleggjaranum sem við áttum að beygja út á. En það fattaðist fljótlega svo ekki var mikið mál að leiðrétta þá vitleysu. Enda mátti Pattinn ekki við að fara mikið einhverja útúrdúra. Þarna vorum við komnir með stefnuna á Kvíslaveituveg. Rétt áður en við komum á upphleyptan veg og forum yfir einhverja brú festi FBSR4 sig og Halli fór til að aðstoða hann. Við heldum bara áfram og komum að hélvítis gjáninni og yfir hana forum við. Það var svo endurheimt loft í blöðurnar og beðið. Við heyrðum svo í talstöðinni að þeir Maggi og Halli voru búnir að týna veginum svo við fórum til baka. Við sáum svo ljósin frá þeim en þeir virtust vera á einhverjum skrýtnum stað en þeir skiluðu sér loks á réttan stað svona eftir að Halli var orðin nétt pirraður í talstöðinni. Bara gaman að því.
Fljótlega eftir að við komum á Kvíslaveituveg gerði aðeins leiðinlegt veður og lítið skyggni svo ekki var farið hratt yfir. Tvisturinn lenti svo utan vegs en komst aftur upp á veg hjálparlaust. Áfram seigluðumst við í áttina að Hrauneyjum, veðrið skánaði svo eftir því sem neðar dró og það þýddi að styttra var í borgarann eftir því sem hraðinn varð meiri hjá okkur. Við renndum svo í hlað í Hrauneyjum rétt fyrir 20:00 og beint upp að eldsneytisdælunni þar sem Haffólfur tankaði á meðan Stebbalingurinn tróð lofti í belgmikla hjólbarðana. Teamwork í lagi. Eftir að Lati hafði fengið að drekka og endurheimt loft var komið inn og einn Næðingur pantaður. Á meðan beðið var eftir kveldmatninum var heilsað upp á Maddömuna og teknar fallprufarnir. Við fengum svo okkar borgara og gláptum á Lovísu á meðan við sporðrenndum hálendisborgum. Eftir kaffið var lagt í´ann og sá maður fram að vera kominn heim svona upp úr 23:00.
Þegar við vorum við Þjórsárdal fór að bera á nýjum titringi og við smiðuðum kenningar um hvað olli þessum titringi. Blý hafði dottið af þegar felgan bognaði eða það væri klaki í felgunni. Svo rétt við Fossness heyrðist smellur og Lati fór að hegða sér einkennilega. Við heldum að allt loft væri úr einu framhjólanna en svo var ekki. Í fyrstu var talið að framhjólalega hafði farið en fljótlega sáum við að allar felgurær höfðu brotnað á hægra framhjóli en dekkið fór ekki undan. Sem betur fer því framundan var einbreið brú og ekki mikið svigrúm til hliðina. Brattur kantur báðum megin og örðu megin klettur og svo hinum megin Þjórsá. En allt fór þó vel. Halli vildi bara skilja bílinn eftir þar sem hann var. En það var nú bara ekki inn í myndinni því ekki var hægt að færa bílinn og hann stóð á miðjum veginum við einbreiða brú. Haffi fór í verkfærakistuna og gróf þar upp felgubolta, Á meðan setti undirritaður sig í samband í félaga vor Atla E og var hann boðinn og búinn að hjálpa okkur. Við hófumst handa við að laga lyftum bílnum upp og byrjuðum að skrúfa. Settum okkur í samband við AtlaE til að athuga með hvort við kæmust í skrúfstykki. Það reynist auðsótt mál of eftir að við vorum búnir að rífa diskinn frá fórum við á Tvistinum í Árnes þar sem við ætluðum að hitta AtlaE. Því miður reyndist nýlenduvöruverzlunin var lokuð svo ekki var hægt að heilsa upp á heimasætuna hana Huldu. AtliE kom svo fljótlega og eltum við hann að aðstöðunni sem hann hefur. Við slógum svo brotin úr, svo fóru varaboltarnir í. Þetta gekk of vel eiginlega til að geta verið. AtliE aðstoði okkur þarna og kunnum við honum allra besu þakkir fyrir þennan stórgreiða. Topp maður þarna á ferðinni. Þegar við komum svo til baka var einum bíl fyrra og hafði Halli haldið heim á leið. Hvað um það. Það var svo hafist handa við koma þessu saman og gekk það eiginlega jafnvel og að rífa þetta í sundur. Það tók ekki nema rétt rúmlega klst að redda þessu.
Viðgerð þessi hélt í bæinn og það var það sem skipti máli. Skriðið var svo í borg óttans um miðnætti eftir fína jeppaför sem ekki var jeepaför upp í Laugafell. Nú er heimsbikarmót V.Í.N. í sprellalellahlaupi hafin og ein umferð í stuttsprellahaupi búin ásamt langlellahlaupi. Stebbalingurinn sigraði í langlellahaupinu fyrir það að taka tvöfald hlaup en í góðum tilgangi þ.e. að sækja sér meiri bjór.

Að lokum þá vill sagnaritarinn þakka samferðafólki sínu fyrir fína ferð

Kv
Jeppadeildin

miðvikudagur, nóvember 02, 2005

Fyrir þá sem ætla að koma með núna Norður fyrir Hofsjökul, þá verður EKKI sameiginlegur matur á laugardagskvöldið. Aðalástæðan fyrir því er óvissa með fjöld þáttakenda.


En það verða einhver grill á svæðinu, þar á meðal Logi Brandur þannig þið getið komið með ket á grillið.

Kv
Ferðanemd VÍN.
Akureyri 18 - 20 nóvember 2005

Mikil umræða er nú í gangi um að skella sér á Sálina á Agureyri þann 19. nóv. Mikil umræða helst ekki endilega saman við ákvarðanatöku þannig að ég taldi best að skella þessu bara upp í kosningu og smá þátttökukönnun. Þátttökukönnunin skýrir sig nú sjálf, láta bara vita í kommentin. Endilega tjá sig þeir sem hafa áhuga svo hægt sé að panta gistingu fyrir fjöldann. Svo er kosningin, hvar á að gista? Valið stendur á milli hinna hefðbundnu íbúða á Akureyri, sem allir Vínverjar kannast nú svo ansi vel við, eða sumarbústað í Fögruvík. Valið er í rauninni pottur eða ekki, potturinn er dýrari. Bústaðurinn er líka aðeins fyrir utan bæinn og það þýðir meiri leigubílakostnaður. Þannig er það nú.
Allir að láta svo í sér heyra. Það styttist óðum í atburðinn og þarf því að drífa í skipulagi.
Svo skemmir nú ekki að það er verið að opna Hlíðarfjall á laugardaginn. Spurning hvort maður komist kannski á skíði fyrir jólin.

fimmtudagur, október 27, 2005

Uppgjör LGB 2005

Daginn allir saman,

Þið sem tókuð þátt í Grande Bouffet um daginn eruð vinsamlegast beðin um að leggja 3.500 kr. fyrir manninn inn á reikning VÍN.

rnr: 528-14-604066
kt. 3007765079

Þetta á við alla að undanskildum Öldu, Magga Bra., Elínu, Haffa og Eddu, þau fá útlagðan kostnað endurgreiddann eftir að gert hefur verið upp.

Munið að frjáls framlög eru ávallt vel þegin!

Orð gjaldkerans verða ekki fleiri að sinni, lifið heil!
Hveravellir

Hér fyrir neðan kemur enn ein langlokan og er fólk varað við því að hvorki duga kaffitímar né frímín fyrir þennan lestur. Áframhaldið er á ábyrgð lesandans

Eins og fram kom hér fyrr var blásið til ferðar um s.l. helgi. Tilefni ferðar þessar var að samgleðast Skáldinu í ammælisferð. Líkt og marg oft áður voru nokk margir með öræfaótta þessa helgi. Reyndar var sjálft ammælisbarnið lélegt við að boða fólk með í sína eigin ammælisferð. Ekki var það hlutverk sagnaritaranns að boða lið með í ferð sem Skáldið átti frumkvæðið af.
Þrátt fyrir að ferð þessi hafi verið hugmynd Skáldsins þá kom lítið annað frá því en dagsetningin. Staðarákvörðun kom annars staðar frá og svo gerði Litli Stebbalingurinn sér lítið fyrir og bókaði gistingu eina nótt fyrir allt að 6.persónur. Það má alltaf vera bjartsýn.

Laugardagurinn rann upp, svo sannarlega var hann bjartur og fagur. Eftir morgunbæ, messu og Mullersæfingar var Willy hlaðinn. Eftir að því lauk var stefnan sett á æsluslóðirnar í Seljahverfinu, með viðkomu á eldsneytissmásölustað. Á æskuslóðunum, þar sem hafsjór minninga minna flæddi yfir mann, var Jarlaskáldið pikkað upp. Áður en æskuslóðirniar voru yfirgefnar var komið við hjá kaupmanni Sívertsen þar sem nýlenduvörur voru verzlaðar ásamt landbúnaðarafurðum á grillið.
Næst lá leiðin á Lélegt í Fylkishverfinu þar sem hitta átti ferðafélaga okkar. Ekki voru þeir margir að þessu sinni, aðeins nýliðar ársins. Þarna voru ferðalangar helgarinnar samankomnir ásamt farartækjum:

Stebbi Twist og Jarlaskáldið á Willy

Haffi og Edda á Lata-Krúser.

Heldur fámennt en vissulega, og óhætt að fullyrða, góðmennt.
Ákveðið var að fara Mosfellsheiðina og yfir Gjábakkaveg. Veður var gott og fjallasýn með miklum ágætum. Þingvellir tóku á móti okkur með öllum sínum haustlitum. Eftir að hafa ekið í gegnum þjóðgarðinn og tekið vinstri beygju (sem mér leiðist ætíð jafn mikið) og yfir á Gjábakkaveg var stanzað. Veðrið var of gott til þess að njóta þess ekki. Eins og áður sagði var veður með frábærum, vind hreyfði varla og útsýni var með ágætum. Eftir að hafa átt þarna stafrænastund var för oss haldið áfram. Fram var haldið í áttina að öræfum en áður þanngað var komið var stanzað við söluskálann á Geysi. Það er ekki gott að fara svangur á fjöll og gildir það jafnt um menn og bíla. E-ð lystarleysi var í Lata-Krúser og ekki vildi hann mikinn grút að drekka. Það sama verður ekki sagt um Willy, hann hafði alveg hina beztu lyst og fékk sitt. Við bræðurnir gæddum okkur á kjétafgöngum í brauði, strumpagosi og sætindum. Höfðum við gaman að því að afgreiðslustúlkan skyldi smyrja okkar að því hvort við værum leiðsögumenn. Nei! Svöruðum við, og tjáðum eymingja stúlkukindinni að við værum hafsögumenn. Strunzuðum svo hinir fúlustu í burtu. Sármóðgaðir við svona smurningu. Hvað sem því líður þá smökkuðust kjétafgangarnir alveg prýðilega, og það er fyrir mestu.
Eftir að fólk og farartæki orðin mett voru var ákveðið að túrhestast aðeins. Skundað var í fylkingu upp á hverasvæði. Ekki vildi Gamli Geysir gjósa yfir okkur. Þrátt fyrir heiðarlega tilraun okkar með að henda Frigg handsápu, sem nappað var á herrasnyrtingu einni, ofan í Geysi þá virðist vera sem sá Gamli hafi verið á túr og þverneitaði hann að skjóta eins og einu skoti fyrir okkur. Þá var ekkert annað að gera í stöðunni nema aka á brott með spariskeifuna á vörum. Við tók aðeins meiri þjóðvegaakstur og farið var þessi venjulega leið innúr. Hvað um það.
Fljótlega eftir að hafa ekið yfir Sandá, á brú, var stanzað með það að markmiði að frelsa fangað loft úr belgmiklum hjólbörðum sjálfrennireiðinna. En um leið var veðurblíðunnar notið og augnablikið fangað niður á stafræntform myndavéla. Eftir að úrhleypingum var lokið og ekið var sem leið lá áfram. Mikið var og er Kjalvegur ónýtur og sér í lagi að afleggjaranum að Skálpanesi. Hvað sem því líður þá sýndum við bræðurnir miklar gáfur og urðum okkur úti um grjót spölkorn frá Beinatjéllingunni á Bláfellshálsi. Var þetta gert í ljósi þess að búið er að hreinsa svæðið í kringum Tjéllinguna. Af gömlum og góðum sið var bætt grjóti ofan á stígvélin og um leið ákveðið að ákveða við Hvítárbrúna hvort kíkja átti í Hvítárnes. Við Hvítárbrú var ákveðið að kíkja aðeins í Hvítárnesskála, enda höfðum við góðan tíma. En ætíð var Kjalvegur jafnleiðinlegur að aka á.
Það var aðeins kíkt á skála Furðufélagsins við Hvítárnes og þá aðallega í draugaleit. Engan fundum við drauginn þar svo engin ástæða var til að staldra þar við lengur. En það var fallegt. Viltu kaupa það?
Áfram var ekið og lá leiðin næst í Tjéllingafjöll. Eins og fram hefur komið vorum við á góðum tíma og ekki var snjórinn að tefja fyrir okkur. Mikið frekar það hvað vegurinn var holóttur. Hvað um það. Tvisvar var svo stanzað á leiðinni í Kelló og myndvélar dregnar upp ásamt leikjum.
Ekki var mikið líf í Tjéllingafjöllum og eftir að hafa svipast aðeins þar um var bara ákveðið að halda til baka sömu leið og komið var. Ekki virtist gamli skálinn vera í betra standi en þegar síðast var komið þar við. Virðist alveg jafn sigin og áður. Það var svo komið við hjá Gíslaskála við Svartárbotna. Ekki virðist sem sauðlauksskógurinn hafi blómstrað mikið frá því við gróðursettum sauðlaukana þar forðum. En alltaf má nú reyna.
Skálinn reynist vera læstur, kom svo sem ekki á óvart, en nýji hlutinn virðist hinn glæsilegasti séð inn í gegnum rúðugluggana. Kamarinn var alveg samur við sig þó svo fallprufarnir með virt herratímarit hafi ekki verið gerðar að þessu sinni. Þarna var maður aðeins farinn að finna fyrir hungruðum heimi en niðurstaðan var sú að bruna norður á Hveravelli og snæða þar. Á leið okkar uppeftir mættum við Galanttík eini og í honum voru víst einhverjar rjúpnaskyttur. Já, gaman því fólki skyldi detta í hug að fara þetta á fólksbíl. Sem betur fer er fólk misgáfað.
Ekki löngu seina mættum við jeppa, þeim eina þann daginn, og þar sem við búum öll eða a.m.k. flest á Garðarshólma þá þekkti maður kauða á þeim jeppanum. Var gert stutt spjall þar sem aðallega var hneyklast á snjóleysinu. Rétt aðeins eftir þetta ágætu samræður komum við yfir í Húnavatnssýslu. Það þótti okkur ekki góð skipti en óhjákvæmanleg ætluðum við að enda í lauginni á Hveravöllum. Við renndum svo í hlað á Hveravöllum réttum síðdegiskaffimál og að gömlum vana lá leiðin beint að veðurstöðinni. Þar var okkur tjáð, af mönnum í opinberum erindagjörðum, að skálavörðurinn væri ei lengur með aðstöðu þarna heldur væri hann niður í nýja húsinu. Við ókum því til baka og niður á plan hjá klósetunum. Þar komust við að því að rjúpnaskyttur voru í gamla skálanaum og allt liti út fyrir að við yrðum öll fjögur í þeim nýrri. Þarna var líka kona ein sem sagði farir sínar ekki sléttar. Hafði orðið á vegi hennar afvelta kind, sem Fjalla-Eyvindur hafði komið fyrir. Stóra málið er samt hvort þetta hafi verið kindin Einar. Hvað um það.
Næst á dagskrá hjá sársvöngum ferðalöngum var að snæða. Gekk sú athöfn alveg hreint með afbrigðum vel. Nú þegar allir voru orðnir mettir var kominn tími á heilsubótargöngu sem líka átti að nýttast sem rannsóknarleiðangur um svæðið. Fyrst var gamli skálinn kannaður. Því næst var kíkt á pottinn og leit hann bara nokkuð vel út við fyrstu sýn. En af fáfræði okkar létum við blekkjast því það sást til botns. Kíkt var á Öskurhver og hann ljósmyndaður í vísindalegum tilgangi. Næst röltum við að kofa einum sem henta mynda frábærlega fyrir Þorrablót V.Í.N. Önnur kenning varð líka til en sú var að landnámsmenn og fólk fyrr á öldum var mikið minna. Svona á stærð við okkur bræður. Eftir miklar og djúpar pælingar var áfram haldið á slóðum fortíðar og stefnan tekin á Eyvindarhelli. Þar sem menn eitt sinn flúðu réttvísina og suðu sér væna flís af feitum sauð. Þegar inní hellinn var komið var ekki lengur hægt að efast: Fólk var mikið minna í gamla daga og skítkalt, sér í lagi voru landnámsmennirnir litlir. Jafnvel minni en lítil Stebbalingur. Þarna var kominn tími að sleppa hendinni af fortíðinni og horfast í augu við nútímann. Kominn var tími að koma sér í skála opna bauk af bjór og skála þar fyrir ammælisbarninu. En kom upptakarinn sér að góðum nótum. Takk fyrir mig Tiltektar-Toggi og Frú Toggi.
Áður en kom að grill tíma styttum við okkur aldur með að glugga í kennslubækur í samfélagsfræði og haft gaman af. Svo kom að grillstund og af fenginni reynslu treystum við ekki Skáldinu fyrir sauðlaukunum. En hvað sem því líður þá er grillmatur góður. Þegar að ljúfri matarstund var lokið þótti mál að grípa í spil. Var niðurstaðan eftir það að Edda svindlar í spilum. Er því fólki ráðið frá því að spila við hana nema um annað svikakvendi sé að ræða sem beitir öðrum eins bellibrögðum.
Þegar eitthvað var liðið kveldið þótti vera kominn tími á bað. Þrátt fyrir að potturinn hafi ekki verið eins grinilegur þegar í var komið eins og hann var fyrr um daginn þá ljúfur var hann. Ekki verður það sama sagt um sprettinn á milli. Já kalt var það en gaman. Allt fór nú siðsamlega fram í pottinum þrátt fyrir fíflagang og drykkju á göróttum drykkjum úr neytindaumbúðum. Ekki hafði hlýnað mikið ef upp úr var komið en maður kom bara frostþurrkaður til baka. Skáldið kom svo til baka og var með gesti með sér. Sátu þeir frameftir nóttu við drykkju með okkur og svona eins og lög gera ráð fyrir var aðeins örlítið bullað í mannskapnum. Gaman að því. Seinna yfirgáfu þessir kappar okkur og ætluðu í pottinn þar sem þeir vildu endilega að við kæmum með. En ekki nenntum við því svo glatt. Rétt eftir kom svo einn þeirra á sprellanum, ekki svo fögur sjón, til að athuga hvort við værum ekki að koma ofan í. Sá fékk víst 5000ísl.kr fyrir þennan sprett. Vitleysingur að láta borga sér fyrir þetta. Hef heyrt sögur að menn hafi gert slíkt eingöngu ánægunnar vegna. Ekki það að undirritaður þekki slíka menn. Einhverju seinna voru allir komnir í koju og stuttu síðar í heimsókn til Óla Lokbrá.

Sunnudagurinn rann og ekki var hans eins bjartur og fagur líkt og var með laugardaginn. Fólk má skilja það eins og það kýs. Eftir morgunmat, messu og Mullersæfingar var farið að huga að tiltekt. Það hafðist allt saman þrátt fyrir að enginn væri Tiltektar-Toggi á staðnum. Það verður að hrósa fulltrúa hreingerningardeildarinnar fyrir vasklega framgöngu. Eitthvað sem aðrir innan hreingerningardeildarinnar mætti taka sér til fyrirmyndar. En klapp, klapp á bakið á Eddu! Farið var í dósaferð að pottinum en þá virtist hann aftur vera orðinn nokkuð freistandi svona eftir að mesta drullan var botnfallinn.
Eftir tiltekt og uppgjör var kominn tími að dóla sér til byggða. Nokkur spenningur var í mannskapinum eða a.m.k. í okkur bræðrum því ákveðið var að stanza á KFC á leiðinni heim.
Ekki hafði Kjalvegur skánað á heimleiðinni né var minna ryk. Brunnað var samt suður á boginn og ekki gerður stanz fyrr komið var yfir Hvítárbrú. Þar var neglt niður að kíkja aðeins í Skálpanes og sjá hvernig jökulinn væri þar. Jafnvel að heilsa þar upp á mágkonu Eddu í leiðinni. Vegurinn frá Kjalvegi og að Skálpanes er aðeins eitt að segja: Jesús, minn eini. Það er greinilegt að Patrol er ekki vegvænn bíll. Enda fer hann hægt yfir. Þegar við komum að skálanum við Skálpanes var lítið líf ef undan er skilið tvær rjúpnaskyttur. Þar sem önnur þeirra var smekkmaður á bíla og dáðist sá að Willy í þann mund er jeepinn fékk orkudrykk góðan að drekka. Takk fyrir það.
Rétt í það mund er við vorum að leggja í´ann, og ætluðum að kíkja niður aðeins að jökulsporði, birtist Haddý. Það var heilsað uppá hana og drukkið kaffi. Haddý fékk svo far með nýjustu vinum okkar niður á Geysi svo minna var úr jöklarannsóknum en ætlað var. En að virtist ekki vera mikill snjór á jökli.
Það var svo bara sami lélagi vegurinn sem beið okkar en öll lifðu við nú þetta af. Við Sandá var komið á bundið slitlag þar sem Haffi brá sér utan í kant til endurfanga loft í gúmmímiklahjólbarða sjálfrennireiðar sinnar. Við bræður hins vegar heldum för áfram niður á Geysi til að fanga tapaðan loftþrysting í gúmmíhringina. Það má eiginlega fullyrða að restin var steingeldur þjóðvegaakstur.
Ekki sveik KFC, frekar en fyrri daginn, eftir að allir voru búnir að snæða og orðnir mettir var ferðinni slúttað, fólk kvadd og þakkað fyrir sig. Þannig endaði fín ferð í frábæru veðri.
Þakka samferðafólki mínu.

sunnudagur, október 23, 2005

Tízka

Sú hugmynd hefur kveiknað og mikil umræða er í gangi um að V.Í.N.meðlimir fái sér nýjan tízkufatnað. Að þessu sinni er um innanundirbol sem yrði að sjálfsögðu merktur V.Í.N.-logoinu. Annar af okkar nýjustu vinum hefur aðeins gengið í málið og leitað tilboða. Áður en tilboð fæst þarf víst að vita fjölda og hvaða stærðir væri um að ræða. Svo nú hvetur Tízkuráðgjafanemdin fólk til að fara á útsölustaði 66Norður og máta svona boli. Til að fólk viti um hvað er verið að ræða þá er þetta svona bolur, bæði fáanlegir í karlasniði og tjéllingasniði.

Nú er bara málið að fá að vita hverjir hafa áhuga og hvaða stærðir fólk telur sig nóta. Endilega tjáið ykkur og ef áhugi er fyrir hendi þá að máta.

Kv
Tíszkuráðgjafanemdin

P.s. Öllum er velunnurum V.Í.N. er velkomið að vera með í kaupunum því reikna má með að því fleiri bolir því betra tilboð.

föstudagur, október 21, 2005

Gestur nr:

Rétt eins og glöggir og ofur gáfaðir lesendur þessar stórbrotnu síðu þá hefur verið farið hér í skemmtilegan leik öðru hverju. Við erum hér að sjálfsögðu að tala um verðlaunagest á 5000 heimsókna fresti. Nú senn styttist í nr:45000, þá kunna margir að hugsa sér gott til glóðarinnar og láta sig dreyma um ótal fjölda glæsilegra vinninga að heildar verðmæti allt að 300.ísl.kr. Eins og sjá má á teljara neðast á þeirri hlið síðunar sem ég vill síður nefna.
Nú ætlar nemdin að valda lesendum sínum smá vonbrigðum. Að þessu sinni á ekki að efna til leikja. En örvæntið eigi. Það verður auðvitað blásið til leikjalúðra þegar heimsókn nr:50000 nálgast. Þá verða glæsilegri verðlaun enn nokkru sinni og verður það erfitt. Það er samt aldrei að vita nema auka verðlaun verði veitt fyrir þann heppna sem nær heimsókn nr:45000 og það gæti marg borgað sig að gefa sig fram þegar sá aðili nær tölunni 45000.

Góðar stundir
Skemmtinemd

fimmtudagur, október 20, 2005

Ammælisferð

Í tilefni þess að Jarlaskáldið verður 21.árs, í 8.skiptið, komandi mánudag hefur viðkomandi blásið til ferðar komandi helgi. Það eina sem tilvonandi ammælisbarn lagði til var dagsetning. Annað var ákveðið fyrir hann.
Í ljósi þessara ákvarðana þá var bókuð gisting á Hveravöllum fyrir allt að 6.persónur aðfararnótt sunnudags 23.okt. komandi. Lagt verður af stað úr höfuðborginni á laugardagsmorgun 22.okt og farið sem leið liggur uppeftir.
Meira síðar

Kv
Undirbúnings- og eftirlitsnemd
Jeppaferð norður fyrir Hofsjökul verður farin helgina 4 til 6 nóvember.

Farið verður frá húsi FBSR kl 19:00

Reykjavík - Hrauneyjar - Nýjidalur - Laugafell - Ingólfsskáli - Blanda - Kjölur - Reykjavík



38" Bílar .. lágmark.

fimmtudagur, október 13, 2005

Matarveizlan mikla

Jæja, gott fólk. Núna um síðustu helgi var enn ein hefðin haldin hátíðleg hjá V.Í.N. Að þessu sinni var hefðin Matarveizlan mikla eða öðru nafni Le Gran Buffet. Eftir mikið japl, jaml og fuður var þrautalendingin að blása Hveravellina af, því miður, og fara í einhvern bústað. Ekki reyndist auðhlaupið að redda bústað sem uppfyllti V.Í.N.-staðla fyrir svona samkomur. Við vorum komin með húsnæði eitt í Húsafelli (þar sem hressar stelpur í gulum bolum halda sig og trúið mér það er ekki falleg sjón, hvað um það), þrátt fyrir athugun meðal flestra stéttarfélaga með stærri bústað var þessi 6-8 manna bústaður heimili okkar þessa helgina. Á undirbúningsfundi hafði matseðilinn verið settur saman og er hann hér neðar á síðunni svo ekki verður hann tíundaður meira að sinni.

Flöskudagurinn 7.okt rann svo upp bjartur og fagur. Þar sem sólin skein í heiði og ekki laust við að manni langaði til að skella pottunum á grillið. Svona upp á stemmninguna og til að fá grillkeiminn.
Jarlaskáldið og Adólf tóku daginn snemma, jafnvel í Róm kannski, heilsuðu uppá kaupmann Sívertsen og verzluðu af honum nýlenduvörur. Skilst mér að þau hafi svo mætt fyrst á svæðið á Lilla. Maggi Brabra, Frú Brabrason og einn laumufarþegi komu svo næst á Rollu, sem móðir þess fyrstnefnda á.
Eftir að hafa sótt VJ og þar var ákveðið að hitta okkar nýjustu vini á góðum stað í Mosó. Fyrir utan hitting þar átti að næra sig fyrir átökin á Kaldadal. En þá leið ætlaði jeppadeildin að fara uppeftir. Þrátt fyrir að hafa aðeins snætt eftir heimkomu að lokinni verðmætasköpun þá varð maður að vera með og hafði ungmennafélagsandann í heiðri. Bara vera með. Þaðan fór maður mettur og sáttur. Þarna var jeppadeildin fullskipuð en að þessu sinni skipuðu hana

Stebbi Twist og VJ á Willy

Haffi og Edda á Lata-Krúser

C.a á miðri Mosfellsheiðinni fór að bera á Tussugangi í Willy. En fór nú samt af gömlum vana ef maður passaði bara að vera á rólegri inngjöf. Nóg um það. Við frelsuðum svo loft úr hjólbörðunum um leið og malbikinu sleppti við Bolabás og Meyjarsæti. Eitthvað virtist Willy skána eftir því sem lengra dró frá Reykjavík og ofar var farið. Annað sem merkilegt var að eftir því sem ofar dró fór að bera meira á þessu hvíta efni. Tel að það sé þetta sem maður hefur heyrt öldungana í þorpinu tala um að hafi verið í þeirra æsku eða öldungaæsku. Gaman að sprengja skaflana og kom að lokutíma. Við skiptumst svo á að leiða. En mikið var þetta gaman.
Við renndum svo í Húsafellið einhverntíma milli 22:00 og 23:00. Eftir að að hafa símað í liðið sem komið var og fengið rötunarleiðbeiningar tókst okkur að ramba á réttan stað. Dótið var svo borið inn og fljótlega var fyrsti bjórinn opnaður. Stuttu síðar var búið að aflífa þann fyrsta. Það var svo gengið á bjórbirgðirnar, kíkt í pottinn og , étið snakk og gengið á bjórbirgðirnar. Einhvern tíma um nóttina var svo gengið til náðar. Ekki veitti af smá kraftkríu þar sem ætlunin var að herja á Langaskafl á laugardeginum og það með diesel Togaogýta svo nauðsynlegt var að vaka snemma næsta morgun.

Það var líkt með laugardeginum að hann rann upp líka bjartur og fagur. Heilsa manna var með ágætum eftir kappdrykkjuna á flöskudagskveldinu. Hvað um það. Eftir morgunmat, morgunmessu og Mullersæfingar var hafist handa við að gera klárt fyrir skrepp á Langaskafl. Reyndar varð 2/3 hluti hreingerningardeildarinar eftir. Enda veitti ekki af tiltekt og það þarf jú að vera fínt er góðan mat skal snæða.
Eftir að fákarnir höfðu fengið að drekka var ekið sem leið lá upp að Jaka. Framhjá skálanum við Jaka og upp á jökull. Færið var, tja, skítafæri. Þurr snjór sem ekkert þjappaðist. Samt skal reyna. Í fyrstu var maður í sínum 14.psi og tókst m.a. í þeim að hringa Lata-Krúser og það þrisvar. En fljótlega var loft frelsað úr dekkjum og niður í 4.psi. E-ð gekk nú aðeins betur en samt komst maður aldrei mikið meira en eins og eina bíllengd í einu. Svo var hjakkað og hjakkað. Farið niður í 3.psi. Hjakkað, hjakkað og hjakkað. Eftir tæpar 2.klst og 2.27 km var snúið við í 1047 m.y.s. Fyrst snéri Haffi við og brunaði niður á við. Við á Willy vorum aðeins lengur og komust c.a. 1,5.m lengra en Lati-Krúser. Svo var snúið við og haldið niður á við. Það var gaman.
Á meðan loftþrystingur var endurheimtur í gúmmímikla hjólbarða bifreiðanna dunduðu hinir sér við það að brjóta niður klaka. Svona fyrir kveldið. Þar sem við vorum sæmilega tímalega á því var ákveðið að kíkja á Hraunfossa og Barnafoss. Það átti eftir að reyndast afdrífarík ákvörðun. Á svipuðum stað og tjaldað var fyrir Langjökulsferð´96 fór að bera aftur á tussugangi í Willy. Rétt við Húsafell drap hann á sér en fór aftur í gang. Rétt eftir Húsafell, nánast á sama stað og dekki einu var fórnað í apríl´03, dó á Willy og hann neitaði að fara í gang. Þá var kominn tími til að viðra húddið. Það þarf jú að sýna þessu fólki hvernig alvöru vél lítur út, K&N-sían og 4.ja hólfa blöndungur. Hvað um það. Ekkert fannst að og sá gamli rauk í gang. Gekk hann að bílastæðinu við Hraunfossa.
Við Hraunfossa og Barnafoss var túrhestast í kulda og trekk. Gert grín af úllum sem voru að skoða land vort. Allt bara eins og það á að vera á svona dögum. Haldið var svo til baka. Einu sinni var á tussugangi og var því var dólað í Húsafell. Stuttur stanz var gerður í shopunni til að slátra eins og einum nong í klebb. Þarna notuðu líka sumir tækifærið og verzluðu sér morgunmat.
Er komið var svo aftur í bústaðinn var einn kaldur opnaður. Átti maður það svo sannarlega skilið. Sérstaklega í ljósi þess að kóarinn hafði skilið allann bjór eftir er haldið var á jökull.
Það var svo líka gripið í spil á meðan við bræðurnir nörduðumst í tölvunni með stubbastuð. Fyrst til að koma á laugardeginum, af þeim sem skrópuðu á flöskudagskveldinu, voru Tiltektar-Toggi og Frú Toggi á sinni brjóstgóðu bifreið Herbie. Fljótlega eftir komu þeirra var hafist handa við eldamennsku endi þurfti að malla humarsúpu sem þarf sín tíma. Í miðjum undirbúningi á forréttinum var sagnaritarnanum gefinn upptakari. Og það engin venjulegur upptakari heldur talandi Homer J. Simpson upptakari. Silld og takk fyrir mig. Þessi upptakari var notaður óspart eftir þetta og kemur til með að verða það á mannamótum í framtíðinni. Litlum Stebbaling til gríðarlegar kátinu og öðrum til leiðinda og ama.
Það kom svo tími á að skella sér í pottinn. Jú því ekki má snæða góða máltíð nema nýþveginn. Er í pottinum var legið birtist Þjalfi og Auður, er undarleg svo er nú það. Þar sem legið var í pottinum og bjórleysi var að hrjá mann. Þjálfi stoð undir vætningum og opnaði einn og kom honum til réttra eiganda. Eftir þvott var komið sér í viðhafnarfatnað sem aðallega samanstendur af rauðu sokkunum góðu.
Er nálgaðist forrétt var fordrykkurinn borinn fram. Mojito ala-Haffi. Sérdeilis aldeilis prýðilegur alveg hreint. Forrétturinn, úff slíka silldin manni skortir bara orð til að lýsa því. Saðsamt en samt svo létt. Til að redda aðalréttinum þurfti að leggja í leiðangur í næstu bústaði til að verða okkur úti um grill. Að endingu fengum við ,,lánað´´ gasgrill úr bústað í grendinni. Yfir kartölfukokkurinn týnist er hann átti að sjá um jarðeplin. Síðar kannst hann í koju að taka sér stutta kraft-kríu. En sauðlaukarnir sluppu fyrir horn. Er yfir eldunarmeistarnir voru að skella lambafille á kolinn fór sérlegur sósugerðarmeistari V.Í.N. í eldhúsið til að stunda sósugerð. Að vanda var sósan óaðfinnanleg. Þó maður segji sjálfur frá. Aðalrétturinn: það má segja að hann hafi bragðast allt að því ómetanlega. Ljúft rann lambið niður. Skyndi maður hafa dregið það í dilka ekki fyrir svo alls löngu. Skiptir ekki öllu.
Eftirrétturinn var frelsissúkkulaðikaka og ís. Fyrir þá sem vildu var eftirréttnum skolað niður með Starbucks-kaffi sem var hið ljúfasta kaffi.
Eftir að fólk var orðið mett hófst almenn skemmtidagskrá og aðalfundarstörf. Enn var beðið eftir keppendum í víðavangshlaupinu og erum við ennþá að bíða.
Bokkan var afhend við hátíðlega athöfn. Þetta árið hrepptu bokkuna:

VJ fyrir dýfingu ársins
Tuddi-Tuð fyrir eymingja ársins
Nýjustu vinir okkar fyrir nýliða ársins
Til hamingju með það öll sömul.

Í kjölfar bokkunar var önnur verðlaunaafhending en að þessu sinni var það fyrir heimsóknir á V.Í.N.-síðuna. Ekki var forvitna stelpan á svæðinu til að taka á móti sínum hluta en það var Maggi Móses sem átti inni nokkra vininga. Kappinn fékk m.a. lítið notaðar neðri spindilkúlur úr Explorer, notaða og góða bóntusku og síðast en ekki síst Gerber barnamat. Síðan var nýjasti verðlaunahafinn þ.e fyrir gestnr:40000 kallaður upp. Sá sem var nr:40000 eða 40001 var Edda og sem fulltrúi hreingerningardeildar fékk hún viðeigandi vininga. Í verðlaun fékk stelpan uppþvottabursta og uppþvottahanska sem áttu eftir að koma við sögu seinna um kveldið. Farið var í pottinn er leið á nottina. Skáldið var með framhaldskennslu í danzmenntum eins og lofað var. Ekki verður tíundað hér nánar hvað gerðist þarna um nóttina enda hafði óminnisnegrinn viðkomu hjá sagnaritaranum þessa nótt.

Á sunnudeginum var skriðið úr rekkju þegar kl. Var rúmlega gengin í 13:00. Heldur voru sumir framlagir. Gæti verið að neyzla görótta drykkja hafi þarna haft einhver áhrif. Þó ekki viss. Sumum lá meira á heim en öðrum meðan aðrir voru rólegir. Þó þegar líða tók á daginn fór fólk að huga að brottför. Meðan á tiltekt stóð fór undirritaður að sinna karlmannlegri störfum. Farið var að skoða hvað gæti örsakað tussuganginn. Einn grunsamlegur vír fannst við háspennukeflið og prufað var að tengja vír þann aftur. Eftir tilþrif og tiltektir var fólk ferðbúið.
Vegna ógangs í Willy var afráðið fara þjóðveginn heim. Já, steindauðan
þjóðvega akstur. Ferðin á þjóðveginum gekk vel í góðu veðri og ekkert bólaði á tussugangi. Virtist vera sem búið væri að laga. Ákveðið hafði verið að koma við á stað einum í Mosó til að snæða. Já, þar klikkaði skíthopparinn ekki frekar en fyrri daginn. Enda með nóg af BBQ sósu og majonesi. Blanda sem getur ekki klikkað. Þarna eftir næringaríka máltíð var helginni slúttað og allir kvaddir.

Að lokum þá takk fyrir helgina og takk fyrir matinn hann var góður!





fimmtudagur, október 06, 2005

Helgin byrjar á morgun .. ekki á laugardaginn



Skál !!!

Kveðja
Undirbúningsnemdin.

miðvikudagur, október 05, 2005

Það styttist í helgina, ekki á morgun heldur hinn.



Og stemmningin er alla svakaleg.

Kveðja
Undirbúningsnemdin.

þriðjudagur, október 04, 2005

Heyrst hefur að Arnór (Jarlaskáldið)og fleirri þekktir einstaklingar séu á fullu undirbúa svaðalegt skemmtiprógram á laugardeginum, annað eins hefur víst ekki sést síðan elstu menn muna.

Þetta skúbb er boði Kjötsmiðjunnar, sem mun fóðra ketið í VÍN um helgina.

Kv
Undirbúningsnemdin ... með emmi.

mánudagur, október 03, 2005

Loksins koma fréttir af undirbúningsfundi, undirbúningsnemdar (með emmi).

Matseðill verður eitthvað á þessa leið.

Fordrykkur
Móhító

Forréttur
Humarsúpa

Aðalréttur
Lambafille, eða Lambalundir.
Kartöflugratín A La mamma Nóra.
Sósa
Og allt hitt meðlætið

Eftirréttur
Súkkulaðikaka, ávextir og ís.

Cocnac og vindlar.

Drykkir,
Rauðvín, bjór, hvítvín rósavín og allt það sem mönnum finnst gott að drekka.

Undirbúningsnemdin.

mánudagur, september 26, 2005

Undirbúningsfundur

Undirbúningsfundur fyrir Le G.B verður haldinn þann 27.09.2005 (á morgun) kl 21:00.

Nákvæmari staðsetning auglýst á morgun.

Undirbúningsnefndin
Fleirri fréttir af fjöllum.

Ég kíkti á langjökul í gær og er komið mikið af snjó á jökulinn og búið að snjóa í flestar sprungur. Þetta var svona "púður" snjór og færi ekki vont, en ekki gott. Það var ekkert skyggni á jöklinum og var því bara farið í 1200m hæð.

Það var alveg brillínat sleða færi á jöklinum.

Kaldidalur .. fullt af snjó.

Við skulum vona að þetta haldist eitthvað.

Kv
Snjór

Bara svo þið sjáið hvað Jarlaskáldið var að gera um helgina:




Það var samt örugglega miklu skemmtilegra hjá ykkur hinum...

laugardagur, september 24, 2005

Fréttir af fjöllum

Jarlaskáldið var rétt í þessu að hafa samband við fréttadeildina. En hann er staddur í jeppaferð með Halla Kristins, sem er með ykkur hérna á Bylgjunni, norðan jökla. Hann tjáði mér, og svekkti mann um leið, að sól og blíða væri þarna hjá þeim. Púður og skemmtilegheit. Hann reyndi að telja okkur trú um það að þeir hafi náð 70.km.klst hraða á sléttu einni. Þar sem um sólóvél er að ræða telst þetta ólíktlegt.

En smá ferðasaga þá kom liðið í skálann í Nýja-Dal rétt fyrir kl. 23:00 í gærkveldi og voru þá í einhverjum 8.psi en búnir að keyra mestan hluta í 12psi. Maður sem hleypir úr niður í 11.psi á leið í Þórsmörk. Amk þegar bjórkassinn er í aftursætinu.
Það var svo haldið áfram í morgun með stefnuna á Dreka. Skáldið var svo að opna sinn fyrsta bjór. Ágætis framistaða það. Spurning hvort hann þurfi að þiggja Marshalaðstoð? Eða jafnvel breytist í hnakka? Fylgist með.

Kv
Fréttadeildin

föstudagur, september 23, 2005

JÚBB ég vann í 7 TINDA LEIKNUM, bara snilld.

Fékk 1:100 000 kort af Kili, það er bara eins og þau vissu að við ætluðum að halda veisluna á Hveravöllum.

Þetta er greinilega bara eitthvað sem átti að gerast.

Kv
Boðflennur á biðilsbrókum

Nú þurfa allir að skella sér í kvikmyndahús um helgina. Það er skyldumæting á þessa mynd. Epískt meistarastykki sem á eftir að raka til sín Óskarsverðlaunum!

fimmtudagur, september 22, 2005

Ekki vann maður í 7 tinda keppninni. Gengur bara betur næst.

En stemmningin fyrir Le.GB er gríðarleg.

Heyrst hefur að menn og konur hafi farið í magastækkarnir og þarmalengingar til að vera sem best undirbúin fyrir matarveisluna.


Kv

þriðjudagur, september 20, 2005

Le G.B

Jæja, gott fólk! Rétt eins og alþjóð ætti að verða orðið kunnugt þá stefnir V.Í.N. að halda sína árlega Matarveizluna miklu helgina 7-9.okt. Að þessu sinni á aðeins að bregða út af vananum og ekki varð sumarbústaður fyrir valinu, heldur verður að þessu sinni eldað á Hveravöllum. Jú, rétt er það. Halda skal Le. G.B á fjöllum að þessu sinni. Sem er vel. Ætti að vera vel við hæfa að snæða sælkera mat á söguslóðum Fjalla-Eyvindar og Höllu. Kannski að málið sé að ræna vænum sauð á leiðinni og sjóða væna flís af feitum sauð í einum af hverunum sem þarna eru. Hvað um það.
Þarna uppfrá er sitthvað til dundurs að gera og mun jeppadeildin vera í þungum þönkum í sambandi við jeppó á laugardeginum. Sitthvað spennandi þar í gangi.
Manneldisráð hefur að vísu ekki komið saman ennþá. Heyrst hefur að manneldisráð taki öllum hugmyndum um snæðing fagnandi.
Íþróttadeildin er líka að fulla að skipuleggja fyrstu umferðina heimsbikarmóti V.Í.N. í stuttsprellahlaupi. Svo nóg er að gerast í sambandi við veizluna miklu og klukkan er. Að lokum má ekki gleyma að minnast á framhaldsnámskeið hjá Skáldinu í danzmenntum. Það verður mjög áhugavert að taka þátt. Forvitnilegt verður að sjá hvort einhverjir forvitnir einstaklingar mæti til framhaldsnámskeiðahalds.

Þar sem það styttist með hverjum deginum í gleði þessa og lokafrestur til greiðslu er 30.09. n.k væri gaman að sjá einhvern mætingarlista. Þar sem undirbúningsnemd eftirlitsdeildar hefur nú ekki fengið opinberan lista í hendurnar væri vel þegið ef fólk myndi tjá sig í þar tilgerðu athugasemdakerfi, hér fyrir neðan, ef það ætlar með, hefur áhuga að koma, er að hugsa um að koma með eða ætlar bara að hanga heima með öræfaótta. Allt er vel þegið. Er þetta æskilegt svo hægt sé að gera viðeigandi ráðstafanir í sambandi við mat og far uppeftir.

Kv
Undirbúningsnemd Eftirlitsdeildar

mánudagur, september 12, 2005

Réttir 2005

Jamms.
Landbúnaðarnemd V.Í.N. skellti sér í réttir nú um nýliðna helgi. Jú, mikið rétt er að fé var dregið í dilka laugardaginn 10.sept. sl. Rétt er það.

Skáldið og Adólf lögðu af stað austur um kaffimál á flöskudeginum og þegar sagnaritarinn heyrði af því að líklega myndu ferðafélagarnir koma til með að vera í leit af týndum Frakka á laugardeginum voru þau á Lilla stödd á KFC í Hnakkaville að snæðingi. Svo ekki var um það að fá far hjá þeim. Það kom svo að því að Frakkinn fannst og í kjölfarið á því var ákveðið að leggja í´ann 07:00 á laugardagsmorgninum og mæta bara beint í réttirnir. Þótti VJ þetta heldur ókristnilegur tími til brottferða og afboði komu sína.
Minna varð svo um svefn aðfararnótt laugardags því það seinkaði háttatímanum hjá litla Stebbalingnum að vinstra afturhjólið sleit sambandi sínu við Willy á flöskudagskveldið.

Alltof snemma vaknaði maður á laugardagsmorgninum. Eftir staðgóðan morgunmat, sem snæddur var yfir Simpsons, morgunmessu og Mullersæfingar taldi maður sig vera tilbúinn í nokkra klst akstur austur á Klaustur.
Það var svo rétt rúmlega 07:00 sem maður heyrði í diesel-drunum úr Lata-Krúser. Var þar Haffi kominn í Grafarvoginn til sækja lítinn og skíthræddann Stebbaling.
Í Lata-Krúsir voru nýjustu vinir okkar, Hrafnhildur og síðan bættist Stebbalingurinn í hópinn og var fararskjótinn okkar, fyrr nefndur Lati-Krúser. Það var því lítill og skíthræddur Stebbalingur sem steig upp í Lata-Krúser. Ekki nóg með að maður sæi fram á að eyða næstu klst í kolaeldavél af Togaogýta-gerð heldur að auki kæmi maður til með að sitja við hliðina á ógnandi kvenmanni alla leiðina.
Stutt stanz var gert á Lélegt sem aðalega var notað til kaupa á kaffidrykkjum . Þar komst Hrafnhildur að því að hún væri í krummasokk. Ekki gott það. Þetta var líka svo snemma morguns og fólk var með þvílíku óraði að sumir höfðu gleymt áfenginu sínu. Skotist var upp í Breiðholt eftir brennivíninu. Það var svo rétt fyrir 07:30 yfirgáfum við loks bæjarmörkin. Ferðin austur gekk ágætlega þrátt fyrir rok og rigningu. Fyrsti bjórinn var opnaður kl:08:08 ekki svo löngu síðar, á söguslóðum lessumyndbandsins, var búið að aflífa þann fyrsta. Í Vík var gerður stuttur stanz þar sem fengið var morgunkaffi hjá afa Hrafnhildar. Eftir kaffið fékk Lati-Krúser sinn ólyktandi grút að drekka. Rétt eftir Vík var öl nr:2 opnaður.Ekki veitti svo af því maður þurfti að drekka í sig kjark. Það reyndist svo enginn bíll vera yfirgefin út í kanti á Mýrdalssandi. Nokkur vonbrigði það.
Við komum svo í réttirnar 10:11:14. Var þá fólk að fá sér kaffi og með því. Þegar Skáldið sá hvað undirritaður var með í hendi hafði það ekki samvizku í að láta mann drekka einan og sótti sér því einn með hraði. Hafist var svo handa við að koma sér í viðeigandi fatnað. Til gamans má geta þess að pollabrækurnar sem sagnaritarinn íklæddist þarna hafa farið á 11.Þjóðhátíðir. Ekki amalegt það. Núna byrjaði fjörið. Við drógum þarna fé í dilka sem óðir menn væru ásamt því að fá sér brjóstbirtu og svala sér niður á eins og einum köldum hressandi fullorðins svaladrykk öðru hverju. Var þetta alveg heljar mikið fjör allt saman. Svo kom að því að engar voru rollurnar eftir í almenningnum. Þá bara eitt eftir sem er að reka féið heim á bæ. Næstu fjórir tímar fóru í að koma rollunum heim í Þykkvabæ. Ýmist var maður á tveimur jafnljótum að reka áfram rollur eða bara um borð í Lata og þá með Stubbastuðið í botni. Höfðum við þrír gaman af. Þarna á leiðinni voru nokkrir sögustaðir skoðaðir og sagðar sögður. Annað sem þarna gerðist á leið okkar yfir með féið var annað hvort siðlaust eða það varðaði landslög.
Er í Þykkvabæ var komið fengum við ljúffenga kjétsúpu, alls ekki síðri en sú er snædd var þann 17.ágúst 2002 í Grand Turismo. En það er nú önnur saga, sem ekki verður sögð hér. Eftir að hafa fengið snædd ljúfu kjétsúpu var maður til í meira rollustand og ekki þurfti maður að bíða lengi eftir að komast í rolluslag. Næst á dagskrá var að skilja að fjölskyldur og ákveða hverjar fara á grillið í einhverri jeepaferðinni í vetur. Gaman að því. Rollur voru dregnar í dilka ásamt að svo reka þær úti í einhvern haga. Fór þar Skáldið á kostum í umferðastjórn rolla. Svo þar á hæð einni stóð svo glæsilegur Willy´s CJ5 ca árg.63. Stór glæsilegt landbúnaðurJeepi. Skiptir ekki öllu. Eftir þennan rekstur var málið að plotta hvernig best væri að haga málum. Niðurstaðan var sú að fá Lilla lánaðan og fara á honum ásamt Lata á Klaustur.
Er á Klaustur var komið var kominn tími á þjóðvegaborgara. Einu fjölskyldutilboði, mínus tómatar á einn, var slátrað í þjóðvegasjoppunni. Næst var að koma upp tjaldbúðum á tjaldsvæðinu sem saman stóð af einu tjaldi og einum jeppa. Þar fékk líka Stebbalingurinn næturgest í tjaldið. Eftir sturtu og aðrar snyrtingar var haldið aftur niður í Landbrot. Nú var tekið almennilega á hlutunum. Aðeins var kíkt á Team America. Okkar hafði verið boðið í teiti í húsaþyrpingunni á Klaustri. Kom það undirrituðum hvað þarna leyndust mörg hús. Þess verður að geta að Skáldið fann sig aftur og lagði sig í eins og klst. Vakanaði svo ferskur og tók að stunda danzmenntir af miklum moð, við mikla lukku viðstaddra. Þarna var drukkið bjór og alls konar vín í gallonavís. Skundað var á brúsaball þar sem reiddar voru fram litlar 2500 ísl.kr í aðgangseyrir. E-ð komst svo óminnisnegrinn til sagnarítarns. Eitt er þó í fersku minni að það var flakkað á milli félagsheimilsins og Systrakaffi og annað er líka í fersku minni en það að sjálfsögðu danzmenntir Jarlaskáldsins. Ekki annað hægt en að muna. Það var svo um nóttina sem danziballinu lauk og fljótlega eftir það var skundað upp á tjaldsvæði í samfloti með tjaldnautinum. Í nesti á leiðinni var mér gefin einn bjór, aldrei slæmt að fá svona öl rétt fyrir svefninn. Þetta er eitthvað sem fleiri fulltrúar hreingerningardeildarinnar mættu taka sér til fyrirmyndar.

Rúmlega á hádegi var svo loks vaknað. Mikið var heitt og súrefnislaust inní tjaldinu. Eftir að risið upp var náð í morgunmat og neitaði tjaldfélagi minn boði mínu um morgunmat í rúmið. Skil þetta ekki, búinn að hafa yfir því að útbúa morgunmat og svo boði manns bara neitað. Ekki laust við að maður sé örlítið sár. Eitthvað fór í að rifja upp gærkveldið og hafði Edda verið svo hugulsöm að taka bjórbakpokann minn með sér svo ekki þurfti maður að hafa áhyggjur af því. Við kíkjum svo aðeins í Þykkvabæ til að kasta kveðju á fólkið svo rétt áður haldi átti aftur í borg óttans. Ákveðið var svo að fara í sund í Vík. Líkt og morguninn áður var engan yfirgefin bíl að sjá úti vegakanti á Myrdalssandi. Í Vík er svo fínasta sundlaug og fær hún alveg 3.sundkúta af 5. Í pottinum var tekin sú pólitíska ákvörðun að éta á stað einum í Hnakkaville sem mætur er og góður. Tel ég óþarft að nefna hann á nafn. En verðlaun eru í boði fyrir þann sem getur rétt. Eftir að hafa lokið laugun var aðeins slegið á hungrið með ís og poppi, en þetta var aðeins til að æsa upp í manni hungrið. Nóg um það. Ferðin í Hnakkaville gekk fyrir sig og lítið eitt merkilegt gerðist á ferð okkar. E.t.v. hafði neysla kaldra hressandi fullorðins svaladrykkja kveldið áður með það að gera. Samt ekki viss. Matsölustaðurinn í Hnakkaville klikkaði ekki, frekar en fyrri daginn svo sem. Þaðan fóru allir mettir og sumir með kaffi í hendi. Lati fékk svo að drekka svona áður en haldið var á heiðina. Stebbalingnum var svo skilað í Grafarvoginn svona þokkalega heilum og höldnum bæði á sál og líkama þrátt fyrir að aðeins bæri á harðsperrum.

Er það mál manna í Landbúnaðarnemd að þessi helgi hafi verið fjandi skemmtileg allt að því bara silld. Aftur að ári? Já, það held ég barasta. Svona ef bændur og búalið vilja fá okkur aftur.
Að lokum vill skýrsluhöfundur þakka samferðafólki sínu sem og öllum þeim sem það hitti fyrir frábæra helgi. Takk fyrir mig

Kv
Landbúnaðarnemdin

fimmtudagur, september 08, 2005

Þá er húsið á HVERAVÖLLUM tilbúið og pantað fyrir Matarveisluna miklu.

Búið að er að redda því að við verðum 1 skálanum og borgum fyrir 20 manns.

Verðið er 1.600 á mann á nótt. Greiða skal fyrirfram í síðasta lagi viku fyrir komu (30.09.05). Við skulum bara leggja inn á Vín reikning.

Þá er komið að því að búa til matseðil... einhverjar hugmyndir???

Kveðja
Maggi

þriðjudagur, september 06, 2005

Nr:40000

Þá er komið að því. Nú verður gaman!
Hvað verður svona gaman? kunna ýmsir að spyrja. Jú, því er auðsvarað. Nú er komin í gang hin sígildi, klassíski og síðast en alls ekki síst stór skemmtilega leik um hver verður gestur nr:40000 á hini sívinsælu V.Í.N.-síðu.
Líkt og áður hefur verið gert í álíka leik þá verða glæsilegir viningar og það í nokkrum flokkum. Engu að síður voru það veruleg vonbrigði að gestur nr:35000 skyldi ekki gefa sig fram og þ.a.l. missti viðkomandi af viningum sem afhenda átti við brennuna á Þjóðhátíð 2005. Hvað um það. Ekki svarar kostnaði að velta sér of mikið i fortíðinni heldur líta til framtíðar.
Eins og hér kom fram verða margir glæsilegir viningar. Verðlaunaafhending fer svo fram í næsta Grand Buffet. Keppt verður svo í nokkrum flokkum, líkt og áður var sagt. Eftir mikinn þrýsting frá staðalímyndunarhóp femínistafélagsins ásamt pungmeyjarhóp þess sama félags verður skipt upp í karla- og kvennaflokk. Svona til að gæta alls jafnræðis. Líka verður æsispennandi að fylgjast með sérútbúnum annars vegar og götubílaflokknum hins vegar. Nýliðaflokk og síðan verður eitthvað óvænt.

Nú bara að bíða spennt(ur) og allir að taka þátt í þessum skemmtilega leik.
Það er laust helgina 7. til 9. okt á Hveravöllum. Ekkert mál að panta stóra skálann fyrir okkur. Sagði að það kostaði 1800 kall á mann fyrir nóttina. En minnst málið að fá annað verð í þetta ef við erum 15 til 20 manns. Það fer þá kannski í 1600 kall.

Er það Þórsmörk, Hveravellir eða ýtarlegri leit að sumarbústað ????

Kv
MA
Frægð

Það er greinilegt að orðspor VÍN-verja berst víða. Jafnvel út í heim. Sjáið t.d. þetta

Ætli Stefán eigi nú frægasta rassgat Íslands?