Rétt eins og glöggir lesendur síðunar höfðu sjálfsagt tekið eftir þá var stefnan tekin á ammælistúr nú um helgina. Eins og svo oft áður var skæður öræfaótti ríkjandi meðal manna og á fimmtudagskvöldið voru það fjórir einstaklingar sem ætluðu að skella sér í Bása í tilefni þessara tímamóta. Þegar leið á föstudaginn og veður var ekki upp á sitt besta hætti einn leiðangursmanna við og eftirstóðuþrjú eftir. Þrátt fyrir slæma spá og ekki beint bongó blíðu var samt ákveðið að koma sér úr bænum og sjá svo til hvað myndi bíða okkar.

Það var svo ekki fyrr en um klukkan 21:00 sem loks var hægt að koma sér af stað eftir að hafa verzlað inn nýlenduvörur og alvöru okrugjafa. Hópinn skipuðu auk undirritaðs eða Stebba Twist, Jarlaskáldið og Adólf. Fararskjóti var svo Willy. Ekinn var sem leið lá yfir Hellisheiði í hliðarvind eða mótvind þar sem rigningin glumdi á og svo á Háheiðinni kom þoka allt til þessgert að gera þetta ógnarskemmtilegt. Þrátt fyrir myrkur og bleytu þá verður barasta að segja að leiðin milli Hnakkaville og Hvolsvallar er lítið skemmtilegri þanning, en nóg um það. Að vanda olli nýja Þjórsárbrúin okkur vonbrigðum en að sama skapi var jafn ánægjulegt og að vanda að keyra framhjá söguslóðum lessumyndbandsins. Á Hellu var ennþá truntuskítslyktin frá Lansdmótinu í sumar og bara eitt við því að gera og að var að koma sér sem fyrst í gegnum það krummaskurðið. Þegar við rendum í hlað á slóum Njáls og Gunnars var allt þar lokað, eftir að hafa gefið Willy að drekka var farið hinum megin við götuna í söluskálann Björkina of gædd sér á kjötafgöngum í brauði. Eftir að hafa gert þar stuttan stanz var ekkert annað að gera í stöðunni nema halda út í myrkið, bleytuna og óvissuna til þess eins að sjá hvað biði okkar. Eins og lög gera ráð fyrir var tekin vinstri beygja fljótlega eftir að hafa ekið yfir Markarfljótsbrúna. Má segja að eftir að þjóðveg 1 sleppti var ekkert nema myrkur og bleyta meira að segja áköflum var erfitt að greina veginn þar sem engar voru stikkurnar. Við vorum ekki kominn langt á leið á Þórsmerkurveginum eða rétt framhjá Merkurkeri er við komum að því sem oftast er í mesta lagi spræna ef þá eitthvað rennur í þessum læk. Eftir að hafa farið þar yfir og að næstu sprænu sem var orðin kolmórauð og náði uppfyrir miðjafelgu var haldin fundur. Komist var að þeirri niðurstöðu að best væri líklegast að snúa við því líklegast yrði Steinholtsáin ekki auðveld yfirvegar. Eftir að hafa snúið við og ekið aðeins sem leið lá til baka var Skáldið send út í óveðrið til að taka úr lokunum og varð kappinn nokkuð blautur eftir það litla verk. Ekki var nú mikil stemning í mannskapnum að halda beina leið aftur í bæinn svo tekin var sú ákvörðun að kíkja upp í Hagavatn og gista þar. Aðeins úr leið en bara gaman að því. Keyrt var því um undirlendi suðurlands í kolniðamyrkvi og nokkuð mikilli rigningu uns komið var að Geysi og þar var gerður stuttur stanz til að teygja úr sér. Þar kom líka í ljós að bensínsjálfssalinn var ekki að virka sem skyldi og var það nokkuð ljóst að lítið væri hægt að skoða Kjöl á laugardeginum. Hvað um það. Það verður bara að segja eins og er að nyji vegurinn á Kili, upp að Sandá, er eki alveg að gera sig. Amk ekki við þær aðstæður sem þarna ríktu. Þegar við renndum svo að skálanum við Hagavatn var þar eitt stykki Patrol, svo ekki hefur mótvindur verið meiri en það. Kom í ljós að þarna var á ferðinni fólk sem var í vinnuferð. Við komum okkur fyrir á svefnloftinu og förum bara að sofa. Vegna þessara fjölskyldu var lítið um bjórdrykkju það kvöldið. Kappinn sem þarna var hefði pakkað Tudda-Tuð saman ef þeir hefðu farið í hrotukeppi, slíkar voru drunurnar. Maður var fljótur að sofna þetta kvöldið og svaf nokkuð ljúft við vindgnauð í skálanum. Mjög notalegt ef ekki hefði verið fyrir skröllt í útidyrahurðinni sem maður rumskaði við öðru hverju.

Það var svo risið úr rekkju um 09:30 á laugardagsmorguninn. Eftir morgunmat, messu og Mullersæfingar var komið sér aftur út í bíl og lagt af stað til byggða aftur. Við renndum aftur á Geysi og þar voru tvo stykki af Patrolum svo maður vissi að okkurbiði mótvindur því báðir Pattarnir virtust vera með heddin í heilu lagi. Þeir voruí sömu vandræðum ogvið með kortasjálfsalan og eftir smábið komst hann í lag og þeir fengið grútinn sinn og Willy bensínið sitt. Allir sáttir, svo sannarlega. Um leið og Willy hafði fengið að drekka var lagt í´ann aftur í menninguna. Það var gerð svo örúttekt á Úthlíð og leið svæðið nokkuð vel út. Það var svo farið framhjá Laugarvatni, yfir Gjábakkaveg, framhjá Þingvöllum og yfirMosfellsheiði. Komið var í bæinn svo rétt fyrir 13:00 á laugardeginum.Það er hætt við því að það metverði seint slegið er varðar tímasetningu til byggða.

Að lokum er rétt að minna á Matarveisluna miklu er haldin verður eftir tæpar tvær vikur eða dagana 8-10. otk n.k. Það verður gaman að sjá hverja öræfaóttinn heldur í heljargreipum og hverjir sjái sér fært að mæta. Líka verður forvitnilegt að sjá hvort einhverjir forvitnir láti sjá sig. Það er bara vonandi að sem flestir láti sjá sig nú þegar V.Í.N. á 10.ára afmæli um þessar mundir, hvort sem það eru gamlir eða nýjir félagar. Þess má líka geta að jeppadeildin hefur nú lagt höfuðið í bleyti fyrir Grandinn og mun birta hugmyndir sínar fljótlega. Fylgist því spennt með

Kv.
Undirbúningsnemd eftirlitsdeilar í samstarfi við Jeppadeild undir dyggum stuðning frá sjálfskipuðum miðhóp skemmtinemdar ammælisviðs.